کشف سازه‌ای پیچیده در اروپا که از اهرام مصر هم قدیمی‌تر است/ عکس
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۰۳۵۱۰
باستان‌شناسان در نزدیکی شهر پراگ، پایتخت جمهوری چک، بقایای سازه‌ای متعلق به عصر سنگ را کشف کردند که حتی از استون هنج و اهرام مصر هم قدیمی‌تر است. این سازه‌ی پیچیده و معمایی به‌شکل دایره است. احتمالاً جامعه‌ای بومی تقریباً ۷۰۰۰ سال پیش در دوره‌ی نوسنگی پسین یا عصر سنگ جدید این سازه را ساخته‌اند؛ اگرچه هنوز هدف اصلی ساخت آن مشخص نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قطر سازه‌ی مدوّر یادشده ۵۵ متر است؛ یعنی برابر با طول برج کج پیزا. با اینکه هنوز نمی‌توان با قطعیت چیزی درباره‌ی سازندگان این سازه گفت، واضح است که این سازه‌ها بخشی از فرهنگ سفالگری خط تیره بودند که بین ۴۹۰۰ تا ۴۴۰۰ پیش‌ازمیلاد رونق داشت.
میروسلاو کراوس، مدیر حفاری سازه در منطقه‌ی وینور از مؤسسه‌ی باستان‌شناسی آکادمی علوم چک (IAP)، بر این باور است که آشکارسازی این سازه می‌تواند سرنخی درباره‌ی کاربرد آن بدهد. پژوهشگران اولین‌بار در دهه‌ی ۱۹۸۰ و زمانی‌که کارگران ساخت‌وساز در حال نصب لوله‌های گاز و آب بودند، به اطلاعاتی درباره‌ی این سازه رسیدند؛ اما حفاری فعلی برای اولین‌بار کل سازه را رونمایی کرد. تاکنون، پژوهشگران قطعات سفالی و استخوان جانوران و ابزارهای سنگی را در این منطقه کشف کرده‌اند.
تاریخ‌گذاری کربنی باقی‌مانده‌های زیستی سازه‌ی یادشده می‌تواند به پژوهشگران در تعیین تاریخ ساخت سازه کمک و ارتباط آن را با بناهای نوسنگی کشف‌شده در اطراف آشکار کند. مردمی که سفالینه‌های خط تیره را می‌ساختند، به‌دلیل ساخت دیگر سازه‌های مدوّر در منطقه‌ی بومی جمهوری چک هم معروف بودند.
دهکده‌های زراعی واقع در محل تقاطع لهستان کنونی و آلمان شرقی و جمهوری چک شمالی از تعداد زیادی خانه‌های طویل تشکیل شده‌اند که سازه‌هایی مستطیلی و بزرگ با ظرفیت اسکان ۲۰ تا ۳۰ نفر را دربر می‌گرفتند؛ اما دانش ساخت چنین سازه‌های مدوّری از مرز فرهنگ‌های باستانی متعدد عبور کرد؛ به‌طوری‌که جوامع مختلفی این سازه‌ها را در اروپای مرکزی می‌ساختند.
سازه‌های مدوّر باستانی تا چند دهه پیش از ظهور عکاسی پهپادی و هوایی چندان شناخته‌شده نبودند؛ اما امروزه باستان‌شناسان می‌دانند این سازه‌های مدوّر از قدیمی‌ترین شواهد معماری در کل اروپا هستند. از نمای بالا، سازه‌های مدوّر از یک یا چند خندق مدوّر عریض با چند شکاف تشکیل شده‌اند که به‌عنوان ورودی عمل می‌کنند.
بخش داخلی هر دایره احتمالاً هم‌راستا با ستون‌های چوبی بود و شکاف‌ها با گِل‌ولای پوشانده می‌شدند. صدها عدد از این دایره‌ها در اروپای مرکزی کشف شده‌اند؛ اما این سازه‌ها، تنها دو تا سه قرن پابرجا بودند. با اینکه محبوبیت این سازه‌ها در دوران نوسنگی پسین واضح است، هنوز عملکردشان مبهم است.
در سال ۱۹۹۱، قدیمی‌ترین سازه‌ی مدوّر در آلمان کشف شد. این سازه هم منطبق با فرهنگ سفال‌کاری خط تیره بود. سازه مذکور که دایره‌ی گوسک نامیده می‌شود، ۷۵ متر قطر و یک پرچین چوبی دوبل و سه ورودی دارد. براساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۲ در مجله‌ی مقاله‌های باستان‌شناسی انجمن انسان‌شناسی آمریکا منتشر شد، ازآنجاکه دو ورودی متناظر با غروب و طلوع آفتاب در تحویل‌های زمستانی و تابستانی هستند، یکی از تفسیرهای دایره‌ی گوسک این است که به‌عنوان رصدخانه یا تقویم کاربرد داشته است.
یاروسلاو ریدکی، سخن‌گوی مؤسسه‌ی IAP، تفسیری عمومی‌تر از سازه‌ی وینور را ترجیح می‌دهد. او بر این باور است: «احتمالاً سازه‌های مدوّر عملکردها و کاربردهای متعددی داشتند که مهم‌ترین کاربردشان مراسم آیینی و اجتماعی بود.» شاید سازه‌های مدوّر برای گردهمایی گروه بزرگی از افراد و شاید برای رویدادهای بزرگداشت مهم اجتماعی مثل مراسم نیمه‌مذهبی یا پدیده‌های نجومی یا تبادل اقتصادی طراحی شده بودند.
باتوجه‌به این حقیقت که سازندگان این سازه‌ها تنها از ابزارهای سنگی استفاده می‌کردند، اندازه‌ی این سازه‌ها بسیار حیرت‌انگیز است. قطر اغلب سازه‌های مدوّر به ۶۰ متر می‌رسد که برابر است با نصف طول یک زمین فوتبال؛ اما هنوز اطلاعات کمی درباره‌ی مردم آن زمان وجود دارد؛ زیرا مدفن‌های اندکی کشف شده‌اند و اطلاعات کمی درباره‌ی زندگی هزاران سال پیش ارائه می‌دهند.
سازه‌های مدوّر پس از سه قرن محبوبیت، به‌صورت ناگهانی درحدود ۴۶۰۰ پیش‌ازمیلاد از سوابق باستان‌شناسی ناپدید شدند. باستان‌شناسان هنوز نمی‌دانند چرا این سازه‌ها متروک شدند؛ اما با درنظرگرفتن بیش از یک‌چهارم از سازه‌های مدوّری که تاکنون در جمهوری چک کشف شده‌اند، پژوهش‌های آینده مشابه حفاری وینور به حل راز سازه‌های مدوّر کمک خواهند کرد.
5858
کد خبر 1678749منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: باستان شناسی پراگ اتحادیه اروپا سازه ها ی این سازه جمهوری چک درباره ی کشف شده شده اند ی مدو ر سازه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۰۳۵۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۴ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۴ اردیبهشت برابر ۳ می را ورق می‌زنیم.
***
استر بویز ون دیمان
۳ می ۱۹۳۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۶ خورشیدی، باستان‌شناس آمریکایی که با بورسیه تحصیلی در رم تحصیل می‌کرد، تصمیم گرفت که به‌طور تخصصی روی باستان‌شناسی رم باستان کار کند. او در سال ۱۹۰۷، هنگام شرکت در یک سخنرانی در محل خانه وستال‌ها (محوطه باستانی ۶ کاهن زن رم باستان)، متوجه شد آجرهایی که دریچه‌ای را مسدود می‌کنند، با آجرهای موجود در خود سازه متفاوت است و او حدس زد که این تفاوت‌ها در مصالح ساختمانی ممکن است اطلاعات زیادی را برای قدمت‌نگاری بناهای تاریخی رمی فراهم کند. به‌این‌ترتیب ۳۰ سال زندگی او در رم آغاز و به اولین زنی تبدیل شد که در باستان‌شناسی میدانی رم باستان متخصص بود. ون دیمان معیارهای ماندگاری را برای قدمت بناهای باستانی ایجاد کرد که مطالعه جدی معماری رمی را پیش برد. با تکنیکی که او توسعه داد امکان تعیین قدمت سازه‌های رمی میسر شد.
آنری پیتو
۳ می ۱۶۹۵ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۰۷۴ خورشیدی، آنری پیتو، مهندس هیدرولیک فرانسوی و مخترع لوله پیتو به‌دنیا آمد. لوله پیتو از لوله یا مجرای عبور مایعات تشکیل شده که درست در مسیر حرکت سیال قرار می‌گیرد. به‌محض‌اینکه این مجرا پر شود، می‌توان فشار را اندازه‌گیری کرد. ازآنجاکه مسیر خروجی برای مایع وجود ندارد، سیال از حرکت باز می‌ایستد. این فشار، فشار ایستایی سیال است که به آن فشار کل یا فشار پیتو هم می‌گویند. در لوله پیتو، ارتفاع ستون سیال متناسب با مجذور سرعت جریان در عمق ورود آب به لوله است. پیتو در سال ۱۷۳۲ وقتی مشغول اندازه‌گیری جریان رود سن بود، این رابطه را کشف کرد. پیتو در سال ۱۷۲۴ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه درآمد و در سال ۱۷۴۰ عضو انجمن سلطنتی شد.
والی شیرا
۳ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت۱۳۸۶ خورشیدی، والتر ماری (والی) شیرا جونیور، فضانورد و خلبان آمریکایی درگذشت. شیرا تنها فضانوردی بود که در چهار ماموریت فضاپیماهای مرکوری، جمینای و آپولو پرواز کرد. او در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد، سپس به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و خلبان نیروی دریایی شد. ۹ آوریل ۱۹۵۹ به‌عنوان خلبان آزمایشی به یکی از هفت مردی تبدیل شد که ناسا به‌عنوان فضانوردان اصلی برنامه مرکوری برای ماموریت‌های یک نفره انتخاب کرد پس از اولین پرواز فضایی ایالات متحده در مدار زمین توسط جان گلن، نوبت شیرا رسید تا کپسول سیگما ۷ را در پنجمین ماموریت سرنشین‌دار ایالات متحده، هدایت کند و در مدت کمی بیش از ۹ ساعت، ۶ بار زمین را دور بزند. او بار دیگر در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۵ به‌عنوان خلبان فرماندهی در جمینای۶ به فضا رفت و طی این ماموریت با فضاپیمای جمینای ۷ ملاقات فضایی انجام داد. شیرا در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ به‌عنوان فرمانده آپولو ۷ برای انجام ماموریتی ۱۱ روزه به فضا رفت.
ویتو ولتِّرا
۳ می ۱۸۶۰ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۲۳۹ خورشیدی، ویتو ولتِّرا، ریاضی‌دان ایتالیایی که کمک‌های مهمی به حساب دیفرانسیل و انتگرال، و نظریه‌های ریاضی در نجوم، کشش و بیومتریک کرد به‌دنیا آمد. استعداد ریاضی او زمانی که نوجوان بود ظاهر شد. سال ۱۹۰۵، او شروع به توسعه نظریه نابجایی در بلورها کرد که به درک بهتر رفتار مواد انعطاف‌پذیر منجر شد. طی جنگ جهانی اول، او دفتر اختراعات جنگ ایتالیا را تأسیس کرد و سلاح‌هایی را برای استفاده در کشتی‌های هوایی (نوعی هواگرد موتوردار) طراحی کرد و در این هواگردها به‌جای استفاده از هیدروژن قابل‌اشتعال استفاده از گاز هلیوم را پیشنهاد کرد. ولتِّرا را برای دستاوردهایش در نظریه تابع و معادلات دیفرانسیل می‌شناسند.
انتهای پیام/
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان